Mensen met kinderen of notoire animatiefilmliefhebbers kennen de Anglepoise vast en zeker! De lamp fungeerde immers als inspiratiebron voor de bekende spring-in-’t-veld Luxo Jr. (Latijn voor ‘Ik geef licht’) uit de Pixar-voorfilmpjes, en dit sinds 1986. Sowieso zal nagenoeg iedereen een serieuze aha-erlebnis ervaren bij het aanschouwen van dit icoon. Een icoon? Jazeker, zonder twijfel! Hoewel er weldegelijk doorontwikkelingen kwamen aan het ontwerp uit 1932, is het nog steeds de originele 75 jaar oude (huiskamer)versie van de Anglepoise met z’n opvallende springveren die nog steeds het meest gegeerd is.
1. Flexibel doch standvastig focussen van de lichtbundel
2. Anglepoise, de oplossing in geval van blackouts
3. Doorontwikkelingen van het initiële ontwerp
4. Iconisch vandaag, maar hoe spreek je het nu juist uit?
Meer mogelijk zonder extra klemming
“De veergebalanceerde Anglepoise was flexibel, maar kon ondanks de spanning van de veren, ook star en precies de focus van de lichtbundel behouden.”
We spreken het gezegende jaar 1932, wanneer George Carwardine (spreek uit als ‘Car-war-dien’), een 45-jarige auto-ontwerper en specialist in veringssystemen met een nieuw type lamp een toepassing vindt voor z’n zelf ontworpen veren. Deze veren laten de lamp toe om zich over een brede radius en in tal van posities te bewegen, zonder dat een extra klem moet worden voorzien. De veergebalanceerde lamp was dus flexibel, maar kon ondanks de spanning van de veren, ook star en precies de focus van de lichtbundel behouden. Equipoise (‘balans’) was een bestaand woord (waarop dus geen patenten kunnen worden genomen), dus patenteerde Carwardine z’n ontwerp als ‘Anglepoise’.
Door het feit dat men de lichtbundel met de Anglepoise beter kon richten in vergelijking met andere lampen uit die tijd, ging er ook minder licht, en dus ook minder energie verloren. De lichtopbrengst van de Anglepoise met een 25 Watt-peertje zou vergelijkbaar zijn geweest met wat uitdagers bereikten met een 60 Watt-lamp. We menen dus te kunnen stellen dat Carwardine zijn tijd ver vooruit was wanneer we het hebben over energie-efficiëntie.
Het hele project was een schot in de roos, zo bleek al snel wanneer de interesse en de vraag naar deze lamp de capaciteit van Carwardine’s eigen bedrijfje, Cardin Accessories Ltd., oversteeg. De Brit besluit in 1934 een partnership aan te gaan met de firma Herbert Terry & Sons, de voormalige leverancier van de veren die voortaan de volledige productie voortaan op zich zou nemen.
Voor Carwardine komt er op die manier wat meer tijd vrij om het initiële ontwerp door te ontwikkelen. Zo komt er naast de originele versie met vier veren (de 1208/09), gericht op werkomgevingen, ook een variant met slechts drie veren die perfect was voor woonomgevingen.
