Umbra. In vroegere tijden het woord voor schaduw (Latijn). Nu echter een merk dat klaarheid en licht naar jouw woning brengt aan de hand van frisse eigentijdse interieuraccessoires.
Cubist
De ‘Cubist’ enkel als wandrek labelen, doet dit opvallende item vast en zeker te weinig eer aan. Het design van Erika Kövesdi toont zich aan de hand van zwartgecoate staaldraad erg strak, vandaar ook de naam Cubist, maar is ook transparant en voegt dus geen zwaarte toe aan een ruimte. Bovendien hoeft ie ook niet per sé aan de wand te worden bevestigd. Je zou hem bijvoorbeeld ook simpelweg vrij op een bureau kunnen plaatsen, voor meer overzicht & orde.
Het oppervlak van deze Cubist biedt zowel ruimte aan kleinere objecten, als aan grotere stukken. Een vaas, een fotohouder, misschien zelfs een bloem, naast verschillende boeken. Bovenaan deze objecten is er een vierkant houten vak voorzien dat je kan invullen zoals je zelf verkiest. Een pennenhouder, een bloempotje? Jij beslist…
De Cubist is er zowel in een rechthoekige (38 op 11 cm) als een vierkante (38 op 38 cm) variant, beiden met een diepte van ongeveer 11 cm.
Matrix fotoframe
Betrap je jezelf er ook al te vaak op dat je, hoewel je heel wat mooie foto’s digitaal hebt staan, er slechts weinig tot ontwikkeling of print komen? En diegene die het dan wel halen, komen veelal terecht in een muffe frame, die de kwaliteit van de foto die hij herbergt niet kan ondersteunen. Vandaar ons devies: probeer het eens met dit Matrix-fotoframe van Umbra.
Hoewel het wel degelijk gaat om twee afzonderlijke lijnen, valt de voorgaande Cubist heel eenvoudig ook te verenigen met dit mooie Matrix-fotoframe. Net zoals bij de Cubist is het ook bij de Matrix het strakke gepoederlakte stalen framework dat het totaalbeeld bepaalt.
Net zoals de Cubist kan je deze ophangen aan de wand, maar even goed een vrijstand plekje in je werkplaats geven. Gegarandeerd vangt de Matrix meer dan slechts enkele blikken.
De opvallende lijst, waar de foto’s op verschillende dieptes in het frame zitten, is een ontwerp van de Koreaanse Sung Wook Park. De filmbonzen hebben de mond vol van 3D-filmtechnologieën, maar wie heeft deze nog nodig als dit mooie frame er al helemaal alleen in slaagt om met een simpele twist, een illusie als het ware, de betrokkenheid ten opzichte van geëtaleerde beelden te vergroten?
