1. De aanloop: het opleidingstraject van de jonge designer
2. Het eerste succes, de eerste ontgoocheling
3. De samenwerking met Lieven Musschoot
4. Het internet als katalysator van koerswijzigingen: open source-ontwerpen
5. Sommige bedrijven maken al 50 jaar hetzelfde!
Een mooi ontwerp moet àltijd maakbaar zijn!
“Ik word verschrikkelijk ambetant wanneer men een mooi ontwerp creëert, maar geen rekening houdt met de maakbaarheid, echt een van mijn stokpaardjes. Er zijn duizenden afgestudeerden die mooie dingen kunnen designen. Al te vaak maken ontwerpers echter dromerige, esthetische schetsen, terwijl ze bijvoorbeeld geen flauw benul hebben om welke verbindingen het gaat of hoe dik het hout hoort te zijn om de kostprijs van de productie binnen de perken te houden. Het is niet realistisch of rendabel om tien handelingen meer te doen om toch maar tot dat mooie ontwerp te komen. Niemand wil 150 euro betalen voor bijvoorbeeld een eenvoudige kaarsenhouder.”
“De tijdswinst die de kennis over de materialen en het productieproces betekent, in vergelijking met het puur aanleveren van een esthetisch ontwerp, is ongelooflijk.”“Bedrijven zeggen tegenwoordig ook veel minder snel ‘ja’ tegen puur esthetische ontwerpen in vergelijking met vroeger. Hoe mooi een ontwerp ook is, de productiekost moet kost wat het kost binnen bepaalde marges blijven. De opleiding Autonome Vormgeving wòu ik dan ook echt volgen vanuit die wens om te leren wat een maakbaar ontwerp is. Ik wou me ook niet enkel toespitsen op bijvoorbeeld het werken met hout, of het louter ontwerpen voor de verlichtingsbranche of de meubelindustrie. Door m’n kennis over het productieproces en de materialen, kan ik op een producent afstappen en zeggen met welk materiaal, mal of frees hij aan de slag moet gaan. De tijdswinst die deze kennis betekent in vergelijking met dat simpel schetske alleen al is ongelooflijk.”
Diversiteit als medicijn tegen tunnelvisie
“Ik wil me er ook aan houden om met verschillende materialen aan de slag te gaan, voor verschillende sectoren. Zo maakte ik tijdens m’n stage bij buro II al een ontwerp voor een gebouw en designde ik ook al een deurstopper. En als men me morgen vraagt om een auto, een jacht maar ook een tegel, uurwerk of schoen te ontwerpen: graag, leuk! Diversiteit is àltijd goed, zoniet riskeer je tunnelvisie. Het is aangenaam te horen dat Lieven en ik nu al voor sommige projecten carte blanche krijgen, zo van: ‘Je ervaring is totaal verschillend van wat wij doen, maar stel maar iets voor. Wie weet komt er iets totaal absurds maar origineels uit voort.’ Sommige bedrijven maken zonder het te beseffen al 50 jaar lang hetzelfde product, datzelfde spotje of diezelfde tafel, omdat ze met niemand anders in contact komen dan ontwerpers uit hun respectievelijke sector. Dat zijn gemiste kansen…”
“Wie zegt dat bepaalde materialen, verbindingen die gebruikt worden bij de productie van brillen, niet inzetbaar zouden zijn voor verlichting?”“Van een brillenfabrikant kreeg ik de vraag om een bril te ontwerpen, en om me hier voldoende in te kunnen verdiepen, ging ik gedurende vier dagen een productiefaciliteit in Treviso, Italië bezoeken. Ik maakte er kennis met de verschillende materialen en leerde er hoe de brillen worden gesoldeerd, gefabriceerd. Ik kreeg er talloze tips mee van mensen die al een hele poos, soms tot wel 30 jaar, diezelfde techniek hanteren. Ik wil weten wat mogelijk is maar vooral ook wat niet! Dat zijn ook tips die ik mee kan nemen voor andere ontwerpen, andere sectoren. Wie zegt dat bepaalde materialen, verbindingen die gebruikt worden bij brillen, niet inzetbaar zijn voor verlichting?”, iets waarmee de jonge designer iedereen uitnodigt om grensoverschrijdend te denken.
Energie heeft de jonge designer in overvloed. “Alles wordt gedreven door passie, en ontwerpen is ook zodanig gevarieerd, dat het onmogelijk saai kan worden. Het lijkt een rollercoaster die geen twee keer hetzelfde traject aflegt… Het loopt nog niet zo hard als het zou mogen, hoewel ik 7 op 7, 8 à 9 uren per dag bezig ben. Niet omdat het moet, maar omdat ik het geestig vind. Vijf dagen werk ik in opdracht, in het weekend hou ik ervan om zomaar spontaan zaken uit te proberen. Zo kocht ik onlangs een bijl, waarvoor ik zelf een leren afschermkapje besloot te maken. Er gaat wat tijd aan op, maar het is leuk, je leert werken met nieuwe materialen. Het rustiger aan doen is dus iets voor later… Misschien…”, grijnst de bedrijvige designer.
Wie de ontwerpen van Cas zelf wil ontdekken, kan zeker ook een kijkje nemen op de website van deze beloftevolle Belgische designer! Ook dit Youtube-filmpje over Cas voor Urban Crafts is vast en zeker een aanrader.
