1. De aanloop: het opleidingstraject van de jonge designer
2. Het eerste succes, de eerste ontgoocheling
3. De samenwerking met Lieven Musschoot
4. Het internet als katalysator van koerswijzigingen: open source-ontwerpen
5. Sommige bedrijven maken al 50 jaar hetzelfde!
Het internet: bedreiging of opportuniteit voor design?
“Het internet zal nooit de naakte kostprijs van designproducten beïnvloeden”, meent Cas. “Voor elke prijsklasse bestaat op vandaag ook een winkelpunt die dit segment aanbiedt, en dat is online niet anders. De prijs wordt bepaald door het ontwerp, de materialen en misschien ook de naam van de designer of fabrikant. Het is niet zo dat producten uit het hogere segment een prijzenslag tegemoet gaan onder impuls van e-commerce. Althans, dat is mijn mening.”
“De naamsbekendheid die een open source-ontwerp genereert, dat kan geen enkele beursdeelname evenaren of overtreffen.”“Voor jonge designers zoals ik, is het sociale aspect van het internet tòp! Zo heb ik een open source kruk, de Honest Stool, waarbij ik andere designers online de mogelijkheid verleen om hun gang te gaan met het originele ontwerp. Met materialen uit de doe-het-zelfzaak kan men deze zelf opbouwen, met componenten naar keuze. De enige voorwaarde is, dat men de kruk niet plots gaat produceren uit commercieel eigenbelang. En het ontwerp wordt blijkbaar ook gesmaakt, gezien de originele plannen intussen al zo’n 36.000 (!) keer werden gedownload. Dit genereert sowieso naamsbekendheid en is – in tegenstelling tot een beursdeelname – volledig gratis!”
Open source ontwerpen volgt ergens het credo van de Italiaanse designer Enzo Mari (°1932), die ervoor pleitte om design toegankelijk te maken voor iedereen en zo een boekje (Autoprogettazione) uitbracht met ‘bouwplannen’ waar nagenoeg iedereen mee aan de slag kon. “Via het internet wil ik iedereen uitnodigen om aan m’n ontwerp te sleutelen naar goeddunken, het kan het initiële ontwerp alleen maar beter maken. Èn het is ook goed voor je eigen ontwikkeling als ontwerper…”
“Als designer moet je zowel maker, producent als verkoper zijn.”“Ik krijg zowel return door het open source ontwerpen, als door de commerciële ontwerpen voor bijvoorbeeld Per/Use. Als designer moet je als het ware zowel producent, verkoper als maker zijn. De producent stelt zich de vraag: ‘kunnen we dit ontwerp maken?’, de verkoper focust op ‘kan het ook verkocht worden?’, terwijl die antwoorden terugkomen naar de ontwerper, die zich vervolgens opnieuw de vraag moet stellen of hij dit wel kan maken. Een mooie cirkel, en wie notie heeft van alledrie deze profielen, heeft zeker en vast ook een troef in handen.”
Métier van ontwerper enorm veranderd
Digital natives kunnen, anders dan vroegere generaties, profiteren van de mogelijkheden die de digitale revolutie hen biedt. Ook ontwerpers genieten van de vele voordelen die software hen geeft. “Als ik een ontwerp maak in SolidWorks, kan ik het materiaal kiezen, waarna de software me weet te vertellen hoeveel het uiteindelijke ontwerp zal wegen. En wil ik weten of een ontwerp voor een espressokopje wel de juiste hoeveelheid kan bevatten, kan ik dit simpelweg uitprinten met een 3D-printer om een beter beeld te kunnen krijgen. Allemaal mogelijkheden die men vroeger niet had. Maar werkelijke materialenkennis blijft wel essentieel om de maakbaarheid en betaalbaarheid te kunnen verzekeren.”
“Er zijn zeker ook ontwerpers waar ik naar op kijk, zowel gevestigde waarden als nieuwkomers die net als ik gepassioneerd zijn door materialen. Max Lamb, met z’n grote variëteit aan ontwerpen in tal van materialen, is er zeker een van. Mijn all-time hero is en blijft wel Ludwig Mies van der Rohe (n.v.d.r.: bekend van de Barcelona Chair), zowel op vlak van architectuur als op vlak van meubilair. Wat hij deed was meestal puur esthetisch, maar altijd goed.”